Walki o Aleppo nadal trwają. Wojska rządowe zgromadziły się pod miastem w ilości przekraczającej 20 tysięcy żołnierzy. Cześć z oddziałów prowadzi operacje przeciwko rebeliantów. W trakcie kolejnej ofensywy do niewoli dostał się turecki generał, który jak się okazało dowodził powstańcami.

Zaangażowanie państw NATO w konflikt syryjski może budzić niepokój. Biorąc pod uwagę, że Polska jest członkiem tego sojuszu ewentualny konflikt z Rosją może się skończyć nawet kłopotami w Europie. Syria stała się polem walki, na którym ścierają się interesy mocarstw i jak zwykle w takich sytuacjach cierpią na tym zwykli ludzie.

W zachodnich mediach, także polskich, tworzy się wizerunek okrutnego tyrana mordującego własny naród. Pomija się całkowicie kontekst religijny konfliktu i fakt, że dawno by się już zakończył gdyby nie finansowanie,   uzbrajanie,   a teraz nawet dowodzenie armią najemników, którzy z dużym prawdopodobieństwem mogli zostać zwerbowani przez sunnickie organizacje terrorystyczne.

Myli się ten,   kto sądzi, że obalenie Assada jest celem samym w sobie. Podobnie jak w poprzednich dziwnych rewolucjach afrykańskich i bliskowschodnich obalenie legalnego rządu wcale nie oznacza normalizacji w danym kraju. Przykładów jest aż nadto. Wystarczy wspomnieć, co się stało w Libii,   Iraku czy Libanie. Zapewne Syria bez Assada stanie się kolejnym Irakiem, ba już się nim stała. Oświecona dyktatura jest zawsze lepszym rozwiązaniem niż prowadząca do anarchii demokracja.

Obalenie Assada nie oznacza również, że Zachód ma już kogoś na jego miejsce. Można powiedzieć, że trwa swego rodzaju łapanka na to stanowisko. Bardzo prawdopodobne wydaje się namaszczenie Rihada Dżibutu, premiera Syrii, który wczoraj uciekł wraz z rodziną do Jordanii. Niestety nic nie wskazuje na to, że sytuacja w Syrii ulegnie w najbliższym czasie normalizacji. Fakt, że Rosja i Chiny nie ustępują, a sami Rosjanie o rebeliantach nie wypowiadają się inaczej niż "uzbrojeni bandyci" oznacza, że konflikt może nas jeszcze zaskoczyć obrotem spraw.