Japońscy astronomowie odkryli, że około 1200 lat temu Ziemia została poddana potężnemu bombardowaniu przez promieniowanie kosmiczne. Naukowcy ustalili to poprzez analizy zawartości izotopu węgla C-14 w słojach drzew oraz osadach morskich.

Okazało się, że w okresie od 774 do 775 roku naszej ery nastąpił wzrost zawartości tego izotopu do poziomu 1,2 procent. To ponad 20 razy większa wartość tego parametru niż normalna.

Wiadomo, że węgiel C-14 powstaje w wyniku bombardowania neutronami izotopów azotu. Źródło neutronów w atmosferze jest wywoływane przez promieniowanie kosmiczne docierające do górnych warstw atmosfery. Jest to też notabene jeden z procesów generujących powstawanie chmur piętra wysokiego.

Początkowo naukowcy zaproponowali dwie hipotezy dotyczące możliwego źródła takiego nadmiarowego promieniowania kosmicznego. Po pierwsze mogło to być efektem wybuchu pobliskiej supernowej. Jednak to z pewnością zostałoby zauważone a supernowa zdolna do takiej emisji byłaby widoczna nawet za dnia. Trudno znaleźć przekazy kronikarzy z tamtych czasów, w których znalazłaby się taka informacja.

Według zwolenników drugiej hipotezy źródłem takiej ilości promieniowania było nasze Słońce a konkretnie potężny wybuch. Jednak adwersarze tej teorii twierdza, ze takie zjawisko zdmuchnęłoby warstwę ozonową i wywołałoby zorze na wszystkich szerokościach geograficznych. Gdy doszło do najsilniejszego znanego nam rozbłysku, tak zwanego wydarzenia Carringtonowskiego z 1859 roku, zorze były widoczne na Kubie i na Hawajach.

Naukowcy mogą błędnie zakładać, że Słońce wygeneruje zjawisko już im znane. Warto zwrócić uwagę na wydarzenia z 17 maja tego roku, kiedy wszystkie urządzenia do pomiarów neutronów nagle odebrały duże dawki promieniowania kosmicznego. Astrofizycy nie są w stanie dać dobrego wyjaśnienie dla tego fenomenu, bo zjawisku towarzyszył rozbłysk klasy M, który nie miał prawa wywołać takiego efektu. Może się jednak okazać, ze są rozbłyski i "rozbłyski" tylko po prostu znowu czegoś nie rozumiemy.

Wyniki badań japońskich naukowców zostały opublikowane w prestiżowym czasopiśmie Nature.