W australijskim stanie Wiktoria szaleje ptasia grypa. Z powodu choroby uśmiercono setki tysięcy ptaków hodowlanych, aby powstrzymać rozprzestrzenianie się wirusa. Co najmniej osiem krajów tymczasowo wstrzymało import produktów drobiowych.

Epidemia ptasiej grypy rozpoczęła się pod koniec lipca na fermie jaj z wolnego wybiegu w mieście Lethbridge. Władze powiadomiły, że wykryto trzy różne szczepy wirusa o różnym nasileniu. Zarażone ptaki hodowlane, w tym kury, indyki i emu, znaleziono na sześciu fermach drobiu na terenie całego stanu Wiktoria.

Hodowcy drobiu uśmiercili dotychczas około 400 tysięcy ptaków. Najbardziej poszkodowana jest firma Farm Pride, która musiała zabić aż 380 tysięcy ptaków. Firma prognozuje, że z powodu epidemii ptasiej grypy może stracić 18-23 miliony dolarów w roku finansowym 2020-2021.

Wśród państw, które wstrzymały import produktów drobiowych, są Wyspy Salomona. Władze zdołały przekonać kraje, aby zakaz nie dotyczył wyrobów z całej Australii, lecz wyłącznie tych, które pochodzą ze stanu Wiktoria. Rząd postanowił również wspomóc finansowo firmy, które zmuszone są do uboju drobiu, aby zapobiec potencjalnej katastrofie finansowej.

Naukowcy wymienili trzy najbardziej prawdopodobne scenariusze końca świata. Amerykańska kosmolog Katie Mack przedstawiła opcje apokalipsy w książce „Koniec wszystkiego z punktu widzenia astrofizyki”. Wnioski do jakich doszła są zaskakujące.

Za około pięć miliardów lat Słońce przejdzie do fazy czerwonego olbrzyma. W związku z tym bardzo urośnie i pochłonie orbitę Merkurego oraz Wenus. Przy okazji zwęgli Ziemię czyniąc ją pozbawioną życia skałę pokrytą magmą. Właśnie taką oczywistą przyszłość wyjawiła Katie Mack zaczynając swoją książkę. Specjalistka porównała opinie różnych naukowców, którzy wypowiadali się o hipotetycznej apokalipsie i doszła do wniosku, że nieuchronny koniec świata nastąpi za 200 miliardów lat.

Katie Mack - źródło: wikipedia

Pierwsza opcja zakłada śmierć cieplną, która będzie się stopniowo rozwijać w ciągu tysięcy lat. W końcu Wszechświat zniknie do najmniejszych atomów, a przeszłość i przyszłość połączą się w jedną całość.

Druga wersja mówi o „dużej luce”, która zniszczy czasoprzestrzeń. Grawitacja nagle zniknie, a ciała kosmiczne będą poruszać się chaotycznie w przestrzeni. Ziemię może zatem czekać kosmiczne zderzenie i wielka eksplozja, która zakończy istnienie naszej planety.

Trzeci scenariusz opiera się na hipotezie, że wszechświat składa się z niestabilnej materii. W związku z tym może natychmiast zniknąć w tak zwanej  „bańce kwantowej”. Jeśli by do tego doszło mieszkańcy naszej planety i wielu innych, które moga być zamieszkałe, po prostu nie będą mieli czasu, aby zrozumieć, co się z nimi dzieje i znikną w kataklizmie, który zakończy istnienie tego co znamy jako wszechświat.

Wczoraj rano doszło do erupcji z krateru Oro-oro Kesongo we wsi Gabusan w Indonezji. Zjawisko spowodowało wystrzelenie mułu na kilkadziesiąt metrów do góry. Co gorsza, erupcji towarzyszyła również emisja trującego gazu.

Do zdarzenia doszło jeszcze 27 sierpnia 2020 roku. W wyniku zajścia, czterech pobliskich hodowców bydła zostało otrutych. Jeden ze świadków zdarzenia Gabusan Parsidi, twierdził że erupcja była tak silna, że zupełnie ogłuszyła go na dłuższy czas choć on sam nie poniósł znacznego uszczerbku na zdrowiu.

Stan otrutych hodowców jest obecnie stabilny. Na całe szczęście niedługo po erupcji zostali oni przewiezieni do okolicznego szpitala. Incydent zakończył się jednak śmiercią dla bydła wypasanego w okolicy miejsca zdarzenia. Blisko 19 bawołów zginęło na skutek zatrucia.

Brytyjscy oceanografowie obliczyli, że w górnych warstwach Oceanu Atlantyckiego (od 0 do 200 metrów) unosi się od 12 do 21 milionów ton plastikowych śmieci. To dziesięć razy więcej niż pokazały poprzednie pomiary. Każdego roku około 300 milionów ton odpadów z tworzyw sztucznych trafia do ścieków i wysypisk śmieci na całym świecie, a potem w różnej formie trafia do oceanów.

Tak duża różnica w stosunku do poprzednich pomiarów tych zanieczyszczeń może wynikać z faktu, że w przeszłości naukowcy nie poszukiwali „niewidzialnych” cząstek mikroplastiku na dużych głębokościach.

Wyniki badania przeprowadzonego przez National Oceanographic Center of Great Britain, opublikowanego w czasopiśmie Nature Communications. Pierwsze takie pomiary zostały wykonane po drugiej stronie Atlantyku, od wybrzeża Wielkiej Brytanii po Falklandy.

Każdego roku około 300 milionów ton odpadów z tworzyw sztucznych trafia do ścieków i wysypisk śmieci na całym świecie. Większość z nich nie może zostać rozłożona przez mikroby glebowe, więc te śmieci pozostają prawie nienaruszone przez dziesiątki, a nawet setki lat. Kiedy te odpady docierają do oceanów, grupują się w ogromne gromady, podobnie jak tak zwana Wielka Pacyficzna Wyspa Śmieci, która stała się monstrualna po tsunami japońskim z 2011 roku.

Potem te opakowania plastikowe ulegają fragmentacji i powstałe w jej wyniku cząsteczki pozostają w wodzie przez długi czas i są zjadane przez zwierzęta morskie. Z tego powodu każdego roku człowiek połyka średnio od 40 do 60 tysięcy mikrocząstek plastiku.

Japońscy naukowcy dokonali zaskakującego odkrycia, które zdaje się potwierdzać teorię o kosmicznym pochodzeniu życia na Ziemi. Okazuje się, że konkretne bakterie potrafią żyć latami w przestrzeni kosmicznej. Wyniki najnowszych badań wskazują również, że bakterie mogą swobodnie migrować między planetami.

W 2018 roku, dr Akihiko Yamagishi i jego zespół z wydziału Farmacji i Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu Tokijskiego przeprowadzał badania w atmosferze, korzystając z samolotu i balonów. Na wysokości 12 kilometrów nad powierzchnią Ziemi odkryto bakterie Deinococcal. Naukowcy postanowili sprawdzić, czy bakterie te, które tworzą duże kolonie o wielkości ponad 1 milimetra, mogą być odporne na promieniowanie ultrafioletowe i czy potrafią wystarczająco długo przetrwać w kosmosie, aby wesprzeć teorię panspermii.

W tym celu, zespół badawczy umieścił wysuszone agregaty bakterii Deinococcal na zewnętrznej części Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. Próbki bakterii o różnych wielkościach wystawiono na działanie środowiska kosmicznego na okres 1-3 lat, po czym zabrano je na Ziemię do dalszych analiz.

Japońscy naukowcy odkryli, że wszystkie kolonie bakterii o rozmiarze powyżej 0,5 milimetra przetrwały surowe warunki kosmiczne. Część bakterii na powierzchni agregatów obumarła i utworzyła warstwę ochronną dla pozostałych bakterii, zapewniając przetrwanie kolonii. Eksperyment pozwolił ustalić, że agregaty o grubości ponad 0,5 milimetra mogłyby przetrwać na zewnątrz Międzynarodowej Stacji Kosmicznej od 15 lat do nawet 45 lat, a kolonia o średnicy 1 milimetra potrafiłaby przeżyć nawet do 8 lat w warunkach kosmicznych.

Powyższy eksperyment dostarczył najlepszych jak dotąd oszacowań w kwestii przeżywalności bakterii w kosmosie i jest to również pierwsze długoterminowe badanie, które zwiększa prawdopodobieństwo teorii panspermii. Według autorów badania, wyniki nie tylko wskazują na odporność bakterii Deinococcal na promieniowanie, ale też możliwość przetrwania podróży z Ziemi na Marsa i odwrotnie.

Najnowsze odkrycie wskazuje, że nasza planeta już dawno temu mogła „zanieczyścić” Marsa naszymi bakteriami. Oczywiście to działa w obie strony – bakterie z Czerwonej Planety najwyraźniej mogłyby przybyć do nas na Ziemię. Co więcej, eksperyment w pewnym sensie potwierdza możliwość rozsiewania się życia w kosmosie.

Front burzowy Francis uderzył w Wielką Brytanię i Irlandię jeszcze we wtorek i przyniósł ze sobą falę ulewnych deszczy. Następujące na jego skutek powodzie, uszkodziły setki nieruchomości, spowodowały dziesiątki akcji ratunkowych i zaginięcie dwóch osób. W porywach wiatr sięgał tam od 79 km/h do 125 km/h.

Powodzie i zwalone drzewa zniszczyły wiele osiedli mieszkalnych. Gruz zablokował również drogi i linie kolejowe, znacznie utrudniając podróż. Policja szukała dwóch zaginionych osób, które jak się obawiano, wpadły do ​​wezbranej rzeki Taff. W St. Clears w Carmarthenshire po podniesieniu się poziomu rzek straż pożarna uratowała dziewięć osób i dwa psy z zalanego kempingu. Wszystkich wczasowiczów zabrano na kwaterę. 

Około 30 innych osób zostało również ewakuowanych z zalanego terenu karawany w Narberth w Pembrokeshire. W Llanelli i Neath wiele domów zostało zalanych przez powodzie. Most M48 został zamknięty w obydwu kierunkach z powodu prędkości wiatru. Ostrzeżenia powodziowe nadal obowiązują w Szkocji, Walii i Anglii. Biuro Meteorologiczne prognozuje poprawienie się sytuacji dopiero dzisiaj.