Wyniki najnowszych badań skupiających się na leczeniu nadciśnienia sugerują, że tabletki na nadciśnienie najlepiej zażywać przed snem, a nie, jak dotychczas zalecano, rano. Pora ta nie tylko sprzyja unormowaniu ciśnienia krwi, ale również znacznie zmniejsza ryzyko śmierci z przyczyn sercowo-naczyniowych, czyli na skutek zawału lub udaru.

Naukowcy postanowili przeanalizować dane medyczne zgromadzone przez Hygia Chronotheraphy Trial, czyli największe i najdłużej trwające badanie kliniczne, którego celem jest zbadanie wpływu stosowania leków na nadciśnienie na ryzyko wystąpienia zespołu objawów klinicznych związanych z zaburzeniami krążenia. Losowo podzielono 19084 osób chorujących na nadciśnienie – połowa z nich miała przyjmować przepisane przez lekarzy leki rano, a druga połowa o zmienionej porze, dopiero przed snem.

Okres obserwacji trwał 6 lat, w trakcie których pacjenci przynajmniej raz w roku zostali poddani 48-godzinnemu ambulatoryjnemu badaniu ciśnienia krwi. Wyniki przeprowadzonej analizy wykazały, że pacjenci, którzy przyjmowali leki na nadciśnienie przed snem, posiadali bardziej unormowane ciśnienie, a co najważniejsze – znacznie rzadziej doświadczali śmierci lub choroby z powodu problemów sercowo-naczyniowych.

Zdaniem specjalistów przyjmowanie tabletek na nadciśnienie przed snem może zmniejszyć ryzyko śmierci z powodu chorób sercowo-naczyniowych o 66%, udaru mózgu o 49%, niewydolności serca o 42%, a z powodu rewaskularyzacji wieńcowej (zabiegu, który ma na celu przywrócenie prawidłowego krążenia poprzez poszerzenie lub pomostowanie tętnic wieńcowych) o 40%. Pod uwagę brano także zmienne, które mogłyby mieć wpływ na wyniki, m.in. płeć, wiek, poziom cholesterolu, nałogi, choroby nerek czy cukrzycę typu 2.

Jedyne ograniczenie, które posiadało wyżej opisane badanie, to to, że jego uczestnicy należeli do jednej grupy etnicznej – białoskórych Hiszpanów. Mimo wszystko na korzyść badania przemawia przede wszystkim jego skala oraz długi czas trwania. Naukowcy nie potrafią jednak uzasadnić, dlaczego leki na nadciśnienie lepiej działają na organizm, gdy są przyjmowane przed snem. Być może ma to związek z cyklami snu.

Setki koali zginęły w pożarze, który zniszczył ich siedlisko na wschodnim wybrzeżu Australii. Pożar wybuchł w zeszłym tygodniu po uderzeniu pioruna w las niedaleko Port Macquarie we wschodniej Nowej Południowej Walii, około 300 kilometrów na północ od Sydney.

Do tej pory spłonęło ponad 2200 ha drzewostanu. Z powodu silnych wiatrów ognia nie udało się jeszcze opanować.

„Koale w dotkniętym regionie miały się bardzo dobrze. Były zdrowe i są bardzo zróżnicowane genetycznie. Są w stanie dostosować się do szeregu zmian. Ich kolonia jest unikalna w Australii, co czyni je znaczącymi w skali kraju. Szacuje się, że szansa na przeżycie wynosi 50%. Taka strata jest katastrofalną, prawdziwą tragedią ”- powiedziała Sue Ashton.

Oczekuje się, że po tym, jak straż pożarna zapewni dostęp do obszaru, wyszkolony personel weterynaryjny rozpocznie poszukiwanie zwierząt, które przeżyły. Sue Ashton zauważa, że koale nie są szczególnie dobre w doświadczaniu takich katastrof.

„Kiedy dochodzi do pożaru, koala wspina się na szczyt drzewa i kurczy w małą kulkę. Jeśli ogień szybko minie, zwierzę może przetrwać. Jednak jeśli ogień jest intensywny, koale mogą płonąć żywcem ” – tłumaczy Ashton.

Koale są endemiczne w Australii. Są klasyfikowane jako wrażliwe. Główne zagrożeniem dla ich populacji jest postępująca urbanizacja, oczyszczanie gruntów rolnych, niszczenie ich siedlisk, ataki psów, wypadki drogowe, pożary lasów oraz chlamydia przenoszona drogą płciową.

Według raportu opublikowanego w ubiegłym roku przez WWF Australia, w Nowej Południowej Walii pozostało mniej niż 20 tys. koali, które mogą zniknąć do połowy wieku. Australijski Fundusz Koalicyjny szacuje, że liczba zwierząt w tym kraju waha się od 43 tys. do 1 mln i należy je klasyfikować jako zagrożone wyginięciem.

Filipińczycy znaleźli kontrowersyjny sposób na szybkie wzbogacenie się. Obywatele tego kraju wystawiają swoje organy na sprzedaż w mediach społecznościowych. Jednym z używanych serwisów jest Facebook, gdzie użytkownicy dodają ogłoszenia dotyczące sprzedaży narządów.

Typowy post zawiera informację o sprzedawanym narządzie, m in. jest to grupa krwi dawcy oraz cena wywoławcza. Najczęściej oferowanym organem są nerki.

Zdesperowani Filipińczycy najczęściej potrzebują pieniędzy aby spłacić ogromne rachunki za leczenie. Jak powiedział jeden z anonimowych dawców, sprzedaż nerki pozwoliłaby mu na spłacenie długów i założenie małej firmy.

Mężczyzna ostatecznie otrzymał pożyczkę i zachował nerkę, ale jego historia przedstawia szerszy obraz tego, jak ludzie narażają swoje życie, aby poprawić swój byt.

Rzecznik prasowy Facebooka powiedział, że działanie to jest nielegalne i powinno być zgłaszane, jednak skala zjawiska jest zbyt duża, by odpowiednio je kontrolować. – „Usuwamy te treści, ilekroć się o tym dowiemy i zachęcamy naszą społeczność do zgłaszania tego typu postów.” Facebook pozwala jednak na szybkie zakładanie nowych kont, z których można dodawać kolejne oferty sprzedaży organów.

Problemem zainteresował się również Filipiński Krajowy Komitet ds. Etyki Transplantologii, który monitoruje szpitale wyposażone w sprzęt do przeszczepów. Komitet szuka wszelkich śladów pobrania narządów, które pochodzą z nielegalnych transakcji.

Mimo podjętych działań, problem nie został całkowicie wyeliminowany. Internet oferuje niemal nieograniczony dostęp do informacji oraz pewną anonimowość. Filipińczycy szukają możliwości poprawienia swojego statusu, a zidentyfikowanie każdej z osób oferujących narządy jest niemal niemożliwe.

Naukowcy nie ustają w próbach obliczenia tempa rozszerzania się Wszechświata. Dotychczasowe pomiary niestety dostarczały nam różnych wyników. Teraz przeprowadzono badania z wykorzystaniem nowej technologii. Ustalono, że Wszechświat rozszerza się znacznie szybciej niż zakładano wcześniej, lecz uzyskany wynik nie jest zgodny z Modelem Standardowym.

Naukowcy od dziesięcioleci próbują ustalić tzw. stałą Hubble'a, czyli prędkość ekspansji Wszechświata. W tym celu badają mikrofalowe promieniowanie tła, które jest pozostałością po Wielkim Wybuchu. Jednak druga metoda, która skupia się na jasności gwiazd, daje nam zupełnie inny wynik, a astrofizycy nie rozumieją dlaczego.

Z danych satelity Planck, który mierzył mikrofalowe promieniowanie tła, wynika, że stała Hubble'a wynosi 67,4 km/h na megaparsek. W kwietniu 2019 roku opublikowano wyniki badań, w których obliczano tempo rozszerzania się Wszechświata polegając na jasności 70 cefeid. Tą metodą obliczono, że stała Hubble'a wynosi 74,03 km/h na megaparsek, a więc około 9% szybciej od szacunków, opartych o dane satelity Planck.

W ramach najnowszych badań, naukowcy kierowani przez zespół z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Davis skorzystali z najnowocześniejszego systemu zwierciadeł, który znajduje się w Obserwatorium Kecka na Hawajach.

Dwa wielkie teleskopy zostały skierowane w stronę trzech systemów jasnych, bardzo aktywnych kwazarów. Zastosowanie efektu soczewkowania grawitacyjnego pozwoliło zobaczyć różne zniekształcone wersje tego samego kwazara z różnych czasów w przeszłości. Badacze porównali ze sobą te obrazy i określili, ile czasu światło z kwazara potrzebuje, aby dotrzeć do Ziemi.

Metoda ta pozwoliła ustalić tempo ekspansji Wszechświata. Badania ponownie wykazały, że Wszechświat rozszerza się szybciej niż przewiduje Model Standardowy. Jednak uzyskany wynik jest spójny z obliczeniami, które oparto o cefeidy.

Astrofizycy nie mają pojęcia, dlaczego kolejny pomiar po raz kolejny dał inny rezultat i wskazują, że być może winna jest ciemna energia. Niestety wyniki tych badań w żaden sposób nie przybliżyły nas do rozwiązania tej zagadki.

Naukowcy pracują nad różnymi metodami przedłużającymi życie. W najnowszym eksperymencie udało się sprawić, aby myszy żyły dłużej i pozostawały zdrowsze, a wszystko to bez konieczności modyfikowania genów.

Telomery to powtarzające się sekwencje DNA, znajdujące się na końcach każdego chromosomu w komórkach naszego ciała. Gdy DNA replikuje się, telomery ulegają skróceniu. Telomery chronią materiał genetyczny w chromosomach, a gdy stają się krótsze, wskazują na zużycie komórek. Wraz z wiekiem, telomery stają się coraz krótsze, dlatego wiele badań nad długowiecznością skupiało się nad ich wydłużaniem.

Dotychczasowe próby obejmowały wprowadzanie zmian ekspresji genów, jednak podczas najnowszych badań dokonano przełomu. Biolodzy z hiszpańskiego Narodowego Centrum Badań nad Rakiem (CNIO) odkryli wcześniej, że podczas podziału indukowanych pluripotencjalnych komórek macierzystych na szalce Petriego powstają wyjątkowo długie telomery – dwa razy dłuższe niż normalnie. To samo zjawisko zaobserwowano w przypadku embrionalnych komórek macierzystych, które wyhodowano w ten sam sposób. Naukowcy postanowili więc wykorzystać komórki embrionalne z dłuższymi telomerami i wyhodowali myszy bez wprowadzania jakichkolwiek zmian w genach.

Eksperyment zakończył się sukcesem – powstałe myszy żyły średnio 24% dłużej, były szczuplejsze i rzadziej chorowały na raka. Różne wskaźniki starzenia metabolicznego były niższe. Myszy ze znacznie dłuższymi telomerami miały również mniej złego cholesterolu, ich mitochondria lepiej funkcjonowały, a DNA nie uległo znacznemu uszkodzeniu w wyniku starzenia się.

Co prawda, badanie zostało przeprowadzone na niewielką skalę na gryzoniach, więc nie należy oczekiwać, że podobne eksperymenty zostaną wkrótce przeprowadzone na ludziach. Gdy naukowcy zdołają potwierdzić silny związek między długością telomerów a długością życia i stanem zdrowia, być może doczekamy się pierwszych takich zabiegów na ludziach, lecz na dzień dzisiejszy nikt nie planuje wykonywać tego typu badań.

Astronomowie odkryli szóstą znaną planetę karłowatą w Układzie Słonecznego. Nazywa się Hygiea i dopiero niedawno stwierdzono, że nie jest to ogromna asteroida tylko  najmniejsza ze znanych dotychczas planet karłowatych.

Nowe zdjęcia tego ciała zostały wykonane przy użyciu  instrumentu SPHERE zamontowanego w Europejskim Obserwatorium Południowym VLT (Very Large Telescope)  znajdujące się w Chile. Naukowcy odkryli, że obiekt ten spełnia wszystkie cztery wymagania aby traktować go jako planetę karłowatą.

Po pierwsze znajduje się na orbicie wokół Słońca. Po drugie nie jest satelitą żadnego innego obiektu. Po trzecie nie powstał na skutek wyczyszczenia z większych fragmentów kosmicznego gruzu, obszaru znajdującego w okolicy swojej orbity. Po czwarte ma masę wystarczającą do posiadania własnej grawitacji aby wytworzyć prawie kulisty kształt.

Jak wynika z najnowszych obserwacji kształt planety Hygeia jest zbliżony do kulistego. Jej średnica wynosi około 430 km. Formalnie jest to zatem najmniejsza znana nam planeta karłowata w Układzie Słonecznym. Wcześniej status cześć taki miała Ceres o średnicy 952 kilometrów.

W tej chwili, w Układzie Słonecznym oficjalnie uznanych jest pięć planet karłowatych Eris, Makemake, Haumea, Ceres i Pluton. Hygiea jest uważany za czwarty co do wielkości obiekt głównego pasa planetoid po Ceres oraz planetoidach Vesta i Pallas.

Wnioski na temat nowej planety karłowatej w Układzie Słonecznym zostały opublikowane w czasopiśmie naukowym Nature.