Kategorie:
Nowe badania NASA sugerują, że dwie z niszczycielskich klęsk żywiołowych w 2010 r. były ściśle powiązane z pojedynczym zdarzeniem meteorologicznym, nawet, jeśli miały one miejsce 2414 km od siebie i ich natury były zupełnie inne.
Badania pokazują, że to samo zdarzenie meteorologiczne na dużą skalę - zaburzenie fali Rossby’ego - wywołało skrajnie wysokie temperatury i w konsekwencji pożary w Rosji, a także nietypowe wzorce wiatru, który przesunął obszar opadów monsunowych w obrębie regionu indyjskiego, co napędzało ciężkie powodzie w Pakistanie.
Atmosfera, gazowa i przejrzysta, może nie wydawać się zbliżona w zachowaniu do płynu, ale tak właśnie się zachowuje. Gdy trwają obroty Ziemi wokół własnej osi, olbrzymie rzeki powietrza na skutek siły Coriolisa, meandrują po całym świecie głównie w kierunku zachodnim - naukowcy nazywają je falami Rossby’ego . Prądy w centrum tych fal tworzą strumienie szybko poruszających się kolumn powietrza, które popychają systemy pogodowe z zachodu na wschód.
Fale Rossby’ego nie są jednolite. Mają tendencję do wybrzuszania się. Obszary niskiego ciśnienia zazwyczaj rozwijają się w koryta fal, a wysokiego ciśnienia w formie grzbietów. Pokłady ciepłego powietrza z tropików i chłodne powietrze z biegunów wirują wokół niskiego i wysokiego ciśnienia tworząc skomplikowany konglomerat ciepłych i chłodnych frontów, które spotykają się i oddziałują na siebie nieustannie. Zderzenia między frontami ciepłymi i chłodnymi produkuje burze i opady atmosferyczne. W normalnych warunkach latem, prąd strumieniowy popycha fronty atmosferyczne przez Eurazję w ciągu czterech lub pięciu dni, ale coś niezwykłego wydarzyło się w lipcu 2010.
Na dużą skalę rozwinął się stacjonarny wzór pogodowy znany, jako zdarzenie blokujące typu Omega. Rozwinęło się to pod grzbietem z wysokim ciśnieniem powyżej zachodniej Rosji. Blokada ta podzieliła prąd strumieniowy i spowodowała spowolnienie fali Rossby’ego, co uniemożliwiło normalny rozwój systemów pogody z zachodu na wschód. W rezultacie, duży region wysokiego ciśnienia powstaje nad Rosją i więzi gorące, suche masy powietrza.
Ze względu na to zjawisko normalny transfer wilgoci z gleby do atmosfery zwolnił. Opady ustały, roślinność wyschła, a region stał się punktem zapalnym całej Tajgi. Tymczasem blokujący wzorzec pogodowy stworzył niezwykły wzór wiatru nad Pakistanem. Obszary niskiego ciśnienia na krawędzi fali Rossby’ego wyciągnęły zimne, suche powietrze syberyjskie na niższych szerokościach geograficznych.
To zimne powietrze z Syberii starło się z ciepłym, wilgotnym powietrzem przybywającym nad Pakistan z Zatoki Bengalskiej. Nie ma nic niezwykłego w tym, że wilgoci kieruje się na północ z Indii w stronę Himalajów. Jest to normalna część zjawisk monsunowych. Jednak w tym przypadku, nietypowe wzory wiatru wiążą się z zablokowaniem prądów w piętrze wysokim, co przyniosło zaburzenia górnych poziomów i przesuniecie układu pogodowego bardziej na południe niż zazwyczaj, co spowodowało zmianę całego systemu opadów monsunowych i przesunięcie ich prosto do północnej części Pakistanu.
Komentarz ZnZ: Zdaję sobie, że powyższy artykuł może być dość trudny w odbiorze, ale wydaje się być to bardzo istotna informacja dowodząca, że zaburzenia prądów strumieniowych nasilają się. Można szukać kilku przyczyn takiego stanu rzeczy. Do najważniejszych należy zaburzenie ciepłego prądu oceanicznego Golfsztrom powodujące zmiany w cyrkulacji termohalinowej oraz działalność promieniowania kosmicznego bombardującego wyższe partie atmosfery i generującego specyficzne, nietypowe wzorce pogodowe.
Źródło:
Ocena:
Opublikował:
admin
Redaktor naczelny i założyciel portalu zmianynaziemi.pl a także innemedium.pl oraz wielu innych. Specjalizuje się w tematyce naukowej ze szczególnym uwzględnieniem zagrożeń dla świata. Zwolennik libertarianizmu co często wprost wynika z jego felietonów na tematy bieżące. Admina można również czytać na Twitterze @lecterro |
Komentarze
Skomentuj