Grupa naukowców zgadza się, że Ziemia stoi w obliczu masowego wymierania, ale są oni gotowi do obalenia dogmatu o tym, jak szybko znikają gatunki. Naukowcy twierdzą, że odkryli, dlaczego obecne szacunki są przesadzone, i zalecili inną metodę obliczania gatunków zagrożonych.

"Musimy ponownie dokonać przeglądu... i wyjaśnić jak powstają liczby na temat wymierania gatunków" powiedział Fangliang He z Sun Yat-sen University w Guangzhou w Chinach.

Wyniki badań zostały obwieszczone na konferencji prasowej, która odbyła się wraz z innymi naukowcami prowadzącymi badania. Jednym z nich jest też Stephen Hubbell z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Los Angeles.

"Nie wiemy nawet, jak wiele gatunków istnieje na Ziemi, chociaż wiadomo, że różnorodność biologiczna zmniejsza się drastycznie. Ale wcześniej szacowano wielkość wymierania sugerując, że połowa światowych gatunków roślin i zwierząt zniknie do 2000 r. Nie wydaje się, aby rzeczywiście tego typu przewidywanie się sprawdziło."

Inni badacze twierdzą, różnica pochodzi z czasu opóźnienia między czasem, gdy siedlisko gatunku staje się niemożliwe do odnalezienia a czasem, gdy gatunek zaczyna zanikać. Naukowcy uważają, że przeszacowanie jest z powodu tego, jak przygotowujemy te przewidywania. Bardzo trudno jest określić liczbę gatunków, które będą wymarłe, ponieważ w większości przypadków trudność naukowcom sprawia ustalenie, kiedy dany gatunek jest pozbawiony wszystkich osobników.

Najczęściej w obliczeniach stosuje się czynnik w postaci tempa, w jakim członkowie gatunków nie zostają wykryci podczas badania ich siedlisk.

Aby udowodnić, że dany gatunek jest wymarły trzeba próbować odnaleźć ostatniego przedstawiciela tego zwierzęcia. Hubbell i He wyjaśniają, że ilość siedlisk potrzebnych, by odnaleźć ostatniego przedstawiciela, jest znacznie większa niż ilość potrzebna do znalezienia pierwszego.