Chmury zwane obłokami srebrzystymi, albo NLC (Noctilucent Clouds) to zdecydowanie jedno z najpiękniejszych zjawisk naturalnych. Z doniesień historycznych wynika, że pierwsze takie świecące po zachodzie Słońca obłoki zaobserwowano dopiero po wybuchu wulkanu Krakatau pod koniec XIX wieku. Z jakichś powodów są one jednak widywane do dzisiaj. Można nawet powiedzieć, że w ostaniach latach ich obserwacji jest zdecydowanie więcej.

Według specjalistów obłoki srebrzyste - NLC - po raz pierwszy widziano w 1885 roku, po erupcji wulkanu Krakatau. Była to największa erupcja wulkaniczna w naszych czasach i wzbiła wysoko w atmosferę ogromne ilości pyłu wulkanicznego. Od tego czasu pojawiają się te specjalne chmury, które tworzą się bardzo wysoko w atmosferze, na wysokości od 70 do 90 km nad powierzchnią Ziemi.

Zwykle obłoki NLC powstają po zachodzie Słońca i można je oglądać 30 do 60 minut. Kiedyś tego typu chmury występowały przeważnie tylko w Arktyce, ale w naszych czasach nastąpiły bliżej niesprecyzowane zmiany, które powodują, że obłoki srebrzyste pojawiają się często również w naszych szerokościach geograficznych. Na dodatek stają się niezwykle trwałe.

^{Źródło: Twitter}

W niektórych miejscach obłoki NLC stają się wręcz atrakcją turystyczną. W Europie widuje się je od Szkocji aż do Rosji. To samo zjawisko notowane jest na terenie całej Ameryki Północnej. Niektórzy naukowcy twierdzą, że jest to znak, że obłoki NLC mogą być jakoś związane z obserwowanymi obecnie zmianami klimatycznymi.