Naukowcy ostrzegają, iż inwazyjny gatunek chrząszcza (agrilus planipennis), który zniszczył dziesiątki milionów jesionów w Ameryce Północnej, może "szerzyć się bez przeszkód" w całej Europie i Rosji.

Zespół naukowców rosyjskich, oraz naukowców z Wielkiej Brytanii, stwierdził, iż chrząszcz (agrilus planipennis), którego populacja rozeszła się na 235 km na zachód od Moskwy i 220 km na południe od rosyjskiej stolicy. Jest poważnym zagrożeniem dla drzew Jesiona Wyniosłego (Fraxinus excelsior). Chrząszcza (agrilus planipennis), pierwszy raz zarejestrowano w 2007 roku, w okolicznych lasach liściastych na terenie Moskwy, a szczególnie na południe od niej, gdzie znajduje się założony stały habitat w naturalnych lasów liściastych, w którym Jesion Wyniosły (Fraxinus excelsior) jest główną częścią drzewostanów.

Zauważono tam, iż Jesiony Wyniosłe cierpiały na poważne zmiany chorobowe, a także stwierdzono dużą populację martwych drzew. Postępująca degradacja lasów liściastych, a przede wszystkim ciągła destrukcja Jesiona Wyniosłego (F. excelsior), oznacza, że chrząszcz (agrilus planipennis) ma teraz okazję do rozprzestrzeniania się bez przeszkód na szerokim froncie do innych krajów w Europie.

Larwa chrząszcza żeruje na warstwach powierzchniowych drewna w drzewie , odcinając żywotne dostawy składników odżywczych i wody dla gałęzi, - powodując ostateczną martwicę całego drzewa. Chociaż dorosłe chrząszcze żyją tylko kilka tygodni, to pojedynczy żeński osobnik może złożyć ponad 200 jaj podczas ich krótkiego życia, ale średnio szacuje się, iż pełną dojrzałość osiągnie ok. 30-60 jaj.

Chrząszcz (agrilus planipennis), którego populacja wywodzi się z południowo-wschodniej Azji, wydaje się nie czynić wielkiej szkody wśród rodzimych azjatyckich drzew jesionowych. Wygląda na to, że Azjatyckie jesiony posiadają naturalną odporność na rodzime gatunki chrząszcza (agrilus planipennis). A takie drzewa jak Jesion pensylwański (F. pennsylvanica) i Jesion amerykański (F. Americana), - nie mają takiej odporności, co jest w wyniku tego katastrofalne skutkach.

Od pierwszego zarejestrowanego przypadku wystąpienia inwazji chrząszcza (agrilus planipennis) w Michigan (USA) w 2002 roku, te inwazyjne gatunki obcego chrząszcza rozprzestrzeniły się gwałtownie przez 19 stanów USA i do dwóch kanadyjskich prowincji, pozostawiając ślad zniszczeń i dewastacji na jego szlaku żerowania.

Chrząszcz doprowadził do martwicy dziesiątki milionów drzew w ciągu ostatnich 10 lat, co nasunęło obawy o przyszłość Jesiona w Ameryce Północnej. A sam szacowany koszt dla gospodarki USA w ciągu 10-letniego okresu od 2009 do 2019 - w zakresie usuwania martwych drzew i ich nasadzania - ma przekroczyć 10 miliardów dolarów.

Czy zatem podobny los czeka europejskie jesiony ? Jest nadzieja że nie, gdyż jesion europejski jest znacznie bardziej zbliżony do gatunków północno-azjatyckich, niż do amerykańskich, a to rokuje tym, iż są one odporne na azjatycki gatunek chrząszcza (agrilus planipennis). Zatem genetyka europejskich Jesionów może ocalić te populacje drzew w europie.