Kiedy na półkuli południowej przychodzi lato, a jest to okres od grudnia do lutego, w Antarktyce pojawiają się setki tymczasowych rzek, jezior i strumieni. Potwierdzają to wyniki nowego badania kartograficznego kontynentalnej części Antarktyki prowadzonego przez naukowców z Columbia University z USA.

Naukowcy od dawna zdawali sobie sprawę z niezwykle wysokiego tempa topnienia lodowców Półwyspu Antarktycznego w północno-zachodniej części Antarktydy, ale dopiero teraz zakończono szeroko zakrojoną analizę lodowców na całym kontynencie. Badacze analizowali zdjęcia satelitarne, a także zdjęcia lotnicze Antarktyki wykonane w latach 1947 - 1973. Wyniki analizy były nieoczekiwane i niepokojące.

Wcześniej uważano, że oprócz Półwyspu Antarktycznego większość lodowców na kontynencie topi się stosunkowo wolno. Naukowcy przewidzieli, że w przyszłości zwiększy się skala topnienia lodu. Większość ekspertów wciąż uważa, że ​​przypadki przepływu wody przez terytorium Antarktyki są niezwykle rzadkie, ale zespół pod przewodnictwem Jonathana Kingslake'a, udowodnił, że jest to zjawisko częste i występujące na dużą skalę.

Foto: Jonathan Kingslake

Duże skalowanie topnienia lodu na Antarktydzie w miesiącach letnich sygnalizuje znacznie większe zagrożenie globalnym ociepleniem. Na przykład w zdjęciach z 1947 r. We wschodniej części kontynentu w miesiącach letnich odnaleziono stopione jeziora. W lecie latem latem nie ma nowych fotografów, ale naukowcy sugerują, że objętość jezior może wzrosnąć.

Dzisiaj najbardziej aktywne topienie lodu występuje na peryferiach Antarktyki, na tak zwanych półkach lodowych. Zgodnie z prognozami specjalistów ich topnienie na szelfie kontynentalnym, może w przyszłości doprowadzić do szybszego topnienia lodowców na całym kontynencie, co powinno skutkować zauważalnym zwiększeniem się poziomu oceanów.