Jeśli ktoś zwraca, choć trochę uwagi na fizykę i związane z nią badania naukowe prowadzone w ciągu ostatnich kilku lat, zapewne słyszał o Wielkim Zderzaczu Hadronów (LHC). To największy na świecie obiekt tego typu służący do badania najbardziej energetycznych cząstek.

LHC został zbudowany częściowo z nadziei na znalezienie nieuchwytnej cząstki o nazwie Bozon Higgsa, jest to teoretyczna, nieodkryta cząstka, która, jeśli zostanie potwierdzona, zszyje nasze rozumienie relacji między masą i energią.

Bozon Higgsa to jedyna cząstka w naszym rozumieniu fizyki cząstek (tzw. Model Standardowy), która pozostała nieodkryta. Fizycy uważają, że bozon ten istnieje, podejrzenie to jest matematycznie udowodnione, po prostu nigdy jej nie zaobserwowano. Jest ona nazywana "Boską Cząsteczką", bo są to cząstki, które mogłyby wyjaśnić różnicę pomiędzy obiektami z masą i obiektami, które mają tylko energię.

Jeśli znajdziemy ją, będziemy wiedzieli, że mamy potwierdzoną hipotezę na temat tego jak cząstki uzyskują masę. Fotony funkcjonują na zasadzie promieni światła, nie mają masy w ogóle, natomiast bozony W i Z (dwie cząstki, które rządzą  "słabym oddziaływaniem", jedną z podstawowych sił, które utrzymują atomy razem) mają masy.

Wobec tej tajemnicy, angielski fizyk Peter Higgs próbował zrozumieć jak właściwie energia we wszechświecie uzyskuje masę, w jaki sposób cząstki, z ich właściwościami falowymi, nabywają masy i jak zachodzą interakcje z innymi cząstkami wokół nich.

Wpadł na pomysł teoretycznego pola, która skalarnie rozkłada się w całym wszechświecie i które jest odpowiedzialne za nadawanie masy obiektom, w szczególności cząstkom. Dlaczego więc fizycy z całego świata tak chętnie szukają Higgsa? Samo pole, oprócz wyjaśnienia, dlaczego wszystko we wszechświecie posiada masę, jest również jednym z ostatnich elementów układanki, którą fizycy nazywają Modelem Standardowym.

Ta teoria wiąże ze sobą elementy mechaniki kwantowej i elektromagnetyzmu i jest integralną częścią świata materialnego, w którym wszyscy. Może nawet współgrać z innymi cząstkami elementarnymi, które być może mamy jeszcze do odkrycia.

Problem polega na tym, że nie wiemy na pewno, czy to pole istnieje, chyba, że znajdziemy ten hipotetyczny bozon Higgsa, lub wskażemy, że ​​istnieje inny mechanizm, który pozwala uzyskać masę cząstek. To właśnie najważniejsze zadanie dla najnowszej generacji akceleratorów cząstek, takich jak LHC i Tevatron.

Źródło: http://www.extremetech.com/extreme/91482-what-is-the-higgs-boson-and-why-is-it-important-to-science