Rok 2013 zacznie się już za kilkanaście godzin. Astrofizycy od dawna twierdzili, że przełom roku 2012 i 2013 będzie okresem największej aktywności słonecznej w przypadającym właśnie okresie szczytu 24 cyklu słonecznego. Wszystko wskazuje na to, że się mylili, ponieważ Słońce jest zadziwiająco spokojne.

Oczywiście wszystko może się jeszcze odmienić, bo według szacunków naukowców okres aktywności może się przesunąć aż do połowy 2013, ale w tej chwili nic na to nie wskazuje. Pojawiły się nawet sugestie, że to, co obserwowaliśmy w 2012 roku to był właśnie szczyt 24 cyklu.

Bardzo możliwe, że ten cykl będzie miał dwa szczyty aktywności tak jak poprzedni, który wprawił astrofizyków w duże zakłopotanie ze względu na inne od oczekiwanego zachowanie naszej najbliższej gwiazdy. Można uznac, że październikowa aktywność skutkująca kilkoma rozbłyskami klasy X była właśnie tym górnym poziomem aktywności.

Cały czas istnieje jednak szansa, że Słońce obudzi się na dobre, ale powyższy wykres wskazuje raczej na regres ilości plam słonecznych. Jedno, co jest pewne w tej chwili to fakt, że wszystko jest możliwe, i maksymalna aktywność i długotrwałe minimum aktywności, które może na nas sprowadzić kłopoty w postaci znacznego ochłodzenia klimatu na Ziemi.

Potencjalnie niebezpieczne wirusy grypy, w tym wirus tak zwanej ptasiej grypy, mogą się rozprzestrzeniać przez wiatr. Od jakiegoś czasu naukowcy podejrzewali, że jest to możliwe, ale dotychczas brakowało na to dowodów.

Zazwyczaj ludzie zarażają się ptasią grypą poprzez bliski kontakt fizyczny ze sobą lub, znacznie częściej, z zakażonym drobiem. Nowo rozpoznane możliwości szerzenia się wirusów za pomocą wiatru otwierają potencjalną nową drogę, którą wirusy mogą się rozprzestrzeniać.

Do takich niepokojących wniosków doszli holenderscy naukowcy badający ogniska ptasiej grypy szczepu H7N7 u drobiu w holenderskich gospodarstwach w 2003 r. Wtedy spowodowało to 89 potwierdzonych infekcji u ludzi, w tym jeden zgon. Modele komputerowe pokazały, że wzorce wiatrów w chwili wybuchu pandemii wyjaśniają, w jaki sposób różne warianty genetyczne H7N7 znalazły się na różnych farmach

Fakt, że szczepy wirusów mogą podróżować za pomocą wiatru sugeruje, że dużo bardziej zjadliwy H5N1 również to potrafi. Inni naukowcy zgodzili się, że w sposób dorozumiany, H5N1 może rozprzestrzeniać się w ten sam sposób. Niektórzy epidemiolodzy stwierdzają, że ponieważ nie wiemy na pewno, czy to możliwe dla tego konkretnego szczepu, powinniśmy przyjąć najgorszy wariant

Wirus, który powoduje, pryszczycę u bydła i świń podróżuje wiele kilometrów właśnie z wykorzystaniem wiatru, ale jest lżejszy niż ptasia grypa i jest produkowany w dużych ilościach przez zakażone zwierzęta. Najbardziej prawdopodobny scenariusz wyjaśniający takie niepokojące podróże niebezpiecznych wirusów ptasiej grypy jest taki, że wirusy przemieszczają się na pyle z gospodarstw, w szczególności cząstkach zakażonych odchodów z zakładów drobiarskich.

W kilka tygodni po tym, gdy NATO zdecydowało o uzbrojeniu Turcji w systemy rakietowe Patriot rosyjskie statki wyładowały w syryjskim porcie Tartus taktyczne rakiety typu Iskander, które mogą być wykorzystane w operacjach bojowych i w konfliktach militarnych w regionie.

Według źródeł wywiadowczych, Syria ma sześć baterii po 12 rakiet skierowanych przeciwko Turcji i taką samą ilość wycelowaną na Izrael i Jordanię. Będą się one koncentrować w szczególności na amerykańskich obiektach wojskowych w tych krajach. Media zachodnie zauważają, że rosyjskie pociski są bezkonkurencyjne w stosunku do zachodnich.  Są one w stanie lecieć z prędkością 6 do 7 Macha, czyli w ciągu sekundy pokonują odległość około dwóch kilometrów, a ich efektywny zasięg wynosi ponad 300 km.

Jeszcze niedawno prezydent Rosji, Władimir Putin obiecywał izraelskiemu premierowi Benjaminowi Netanjahu, że nigdy nie pozwoli na umiejscowienie pocisków rakietowych typu Iskander ani w Syrii, ani w Iranie. Teraz wiemy już, że rakiety tego typu są nie tylko w rękach Assada, ale też w rękach Irańczyków. Ponad dwa tygodnie temu, 15 grudnia 2012, szef irańskich sił zbrojnych, generał Hassan Firouzabadi komentował rozmieszczenie rakiet Patriot wzdłuż granicy między Turcją i Syrią, jako wrogi akt, który może doprowadzić do wojny światowej, która zagrozi krajom europejskich.

Przypomnijmy, Turcja w drugiej połowie listopada zwrócił się do NATO o przyznanie jej systemów obrony przeciwrakietowej Patriot, które miałyby być stosowane w celu ochrony przed ewentualnym atakiem lotniczym ze strony Syrii. Stanowisko dowodzenia, z którego będą one zarządzane, znajduje się w Niemczech, w bazie NATO w Ramstein.

Zachowanie Rosji przypomina to, jakie przedstawili w stosunku do Polski w kontekście planów budowy elementów amerykańskiej tarczy antyrakietowej w naszym kraju. Rosjanie argumentowali wtedy dokładnie tak samo jak w przypadku Syrii sugerując, że wszelkie elementy tarczy antyrakietowej są w stanie prowadzić również działania zaczepne, co w istotny sposób zaburza równowagę sił w Europie. Iskandry zostały rozlokowane w Obwodzie Kaliningradzkim już w 2011 roku i to mimo tego, że Barack Obama postanowił nie kontynuować budowy tarczy antyrakietowej w Polsce.

Jak widać stała i konsekwentna polityka rosyjska na Bliskim Wschodzie prowadzi do tego, że wszelkie zakusy państw zachodnich współpracujących jawnie z najemnikami i terrorystami próbującymi przejąć kontrole nad Syrią są niwelowane poprzez adekwatne transfery uzbrojenia, które mają pomóc w wyrównaniu siły militarnej w tym regionie. Jednak pojawia się pytanie, do czego to w konsekwencji doprowadzi? Wydaje się, że III Wojna Światowa nie jest w tej chwili czymś bardzo odległym.

Mieszkańcy miasta Douglas w Arizonie byli bardzo zaskoczeni możliwością obserwacji rzadkiego i niesamowitego zjawiska, czegoś, co wyglądało na ognistą tęczę. Występuje ona, gdy kryształki lodu załamują światło słoneczne w różnych kolorach, co powoduje ich migotanie na niebie.

Brandon Rios, który zrobił niesamowite zdjęcia, powiedział, że był bardzo zaskoczony tym zjawiskiem. Naukowcy nazywają to okołohoryzontalnym łukiem i przypisują jego powstanie do jednego z kilku typów efektów optycznych, które występują w atmosferze.

Ognista tęcza pojawia się na niebie na tle chmur cirrus, ale tylko pod pewnymi warunkami. Pierwszy dotyczy położenia słońca. Powinno być ono powyżej 58 stopni nad horyzontem.  Po drugie konieczna jest obecność chmur Cirrus złożonych z sześciokątnych kryształków lodu. Trzeci warunek, który sprawia, że powstają takie ​​płomienne tęczę to położenie kryształków równoległe do ziemi.

W tym układzie optycznym następuje oddzielenie spektrum światła, które wygląda w ten spektakularny sposób mieniąc się wszystkimi kolorami. Mieszkańcy byli bardzo zaskoczeni tym, co zobaczyli na niebie, ale według amerykańskich meteorologów tego typu zjawiska występują kilka razy do roku na terenie USA, ale są bardzo rzadko spotykane w innych krajach.

Jak wiemy jednym ze skutków wystawiania ciała na promieniowanie słoneczne jest powstawanie w naszych organizmach witaminy D. Naukowcy z McGill University badali podstawy molekularnego mechanizmu zapobiegania nowotworom za pomocą witaminy D. Doszli oni do wniosku, że to aktywna forma neutralizowania komórek nowotworowych.

Zespół pracujący pod kierunkiem profesorów Wydziału Fizjologii Johna White i Davida Goldsmana, stwierdził, że aktywna forma witaminy D, w ramach różnych mechanizmów utrudnia funkcjonowanie i działanie białka cMYC. Białko to nasila podział komórek.  Podwyższony poziom białka wykryto w więcej niż połowie przypadków raka.

W ciągu ostatnich kilku lat, istnieje duże zainteresowanie na temat roli witaminy D w poprawie stanu zdrowia i zapobieganiu chorobom. Ostatnie dane wskazują na bezpośredni związek między niskim poziomem tej witaminy w tkankach i powstaniem różnych postaci raka i chorób sercowo-naczyniowych. 

Odkryto, niedobór witaminy D (mniej niż 20 nanogramów na mililitr krwi) u co trzeciego z uczestników badania. Związany z tym wzrost śmiertelności wśród osób starszych szacuje się na około pięćdziesiąt procent. Wyniki pracy kanadyjskich naukowców sugerują, że niedobór witaminy D powinien zdobyć znaczną uwagę z punktu widzenia zdrowia publicznego, zwłaszcza dla osób starszych.

Wyniki prac kanadyjskich uczonych zostały opublikowane w Proceedings of National Academy od Sciences.

Automatyczna stacja międzyplanetarna "Cassini" wykonała serię zdjęć drugiej co do wielkości planety w naszym układzie, Saturna. Efekty są zachwycające.

Aby powyższe zdjęcie, inżynierowie NASA musieli się porządnie wysilić. Do 17 października 2012 starali się doprowadzić sondę do wybranego miejsca.  "Cassini" został specjalnie ustawiony w cieniu Saturna.  Z tego punktu udało się uchwycić wygląd ciemnej strony planety i jej pierścienie, oświetlone od tyłu.

W czasie wykonywania tej fotografii „Cassini" był w odległości około 800 000 kilometrów od Saturna.  Została wykonana seria zdjęć przy użyciu podczerwieni i spektralnych filtrów.  Następnie obrazy zostały połączone w jedną fotografię.

Sonda "Cassini" została wystrzelona w 1997 r., a na orbicie Saturna, znalazła się 1 lipca 2004.  Początkowo misja została zaplanowana do 2008 r., ale później została przedłużony do 2010, a następnie do 2017 roku.